Uykulu Günler
Ne kadar çok uykum var son günlerde. Bıraksalar, kendimi bıraksam bütün gün uyuyabilirim. Sabah erkenden derse gidiyorum, yurda dönüp saatlerce uyuyorum. Uyandığımda da kafam allak bullak oluyor. Allak bullak da ne biçim bir ikileme. Geç uyuyorum en erken üçte. Finallere çok az kalmışken uyku düzenimin böyle olmasını kabullenemem. Acilen bunun üzerinde çalışmalıyım. Yarınki dersim iptal olduğu için bu saate kadar uyumamayı tercih ettim. Zaten uykum da yok. Her şeye sinir oluyorum son günlerde. Bir an önce cuma olsun da evime gideyim diyorum. Sonra, finalleri düşünüyorum. Sıkıcı yurt günlerini... Zevk almaya çalışan Rosa bi kaç gündür yok ortalarda. Özlemle çağırıyorum onu. Yurt odasında olanlardan sonra ve bir arkadaşın gitmesiyle geçen süreç sonunda, bugün yeni bir kız geldi odaya. İyi gibi. Benim için çok da fark etmiyor. Odada zaman geçirmek yerine etütte zaman geçirmeyi tercih ediyorum, belki de buna zorluyorum kendimi. Aslında iyi de oluyor çünkü böylece ders çalışmış oluyorum...