zaten melankolik bi kızsın

özlediğim bi şeyler var. korktuğum bi yerler var.
özlediğim aslında ben miyim ? olgunlaşan bir çocuğum. sinirli, merhametli, aptal, akıllı... ve daha neler.
şarkılı link
yaz geldi buraya. ne zaman yaz gelse, sanki bilet tarihi belirsizmiş gibi hazırlıksız yakalanıyorum.
belki de mevsimler bana bi şey öğretmeye çalışıyordur. kimse mükemmel değil ve sen hiçbir zaman hazır olmayacaksın gelişime.
hoş geldin yaz:) aslında seni de sonbahar kadar seviyorum.
bir beklenti içinde olmamaya çalışıyorum. beklediğim başkası değil, kendimdi. aslında hep yalnız olan birinin, yalnızken bu kadar rahatsız ve boş yaşaması doğal mı?
ben uzun süre, uzun yıllar kendini sevmemiş bir kızım. öyleymişim yani. sebep nedir bilmiyorum. bu içsel düşüncelerim, hislerim genlerimle mi alakalı yoksa yaşadıklarımla mı bilmiyorum. son günlerde bi şeyler fark ediyorum.
saksıdaki çiçekten, bi bardak kahveden mutlu olabilir miyim başkasından gelecek mutluluk kadar...
kendimde mutluluk bulmadan başkasında aradığımı bulabilir miyim?
çoğul değil tekilim.

Yorumlar

  1. ay tabisideeee önce kendini kabul etcen affetcen sevceeen ayolcuum :) ya bişi beklemeee bırak hayat zaten devam ediyoooo gidiyoooo biz çok düşünsek de hiç düşünmesek deee :)

    YanıtlaSil
  2. evet, bunun ciddi olarak farkına henüz varıyorum sanırım. aslında daha önce de kişisel gelişim kitabı okur gibi okuyordum hayatı ama bazı şeyleri yaşarken daha iyi öğreniyorsun :)

    YanıtlaSil
  3. Önce aynadakiyle barışınca tebessümün yüze yayılması öyle çok uzun sürmez; ama tekilliği iteklemeden güzelce sarılmak gerek.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aynadakiyle barışmak! hep bunu söylediler ama nasıl yapılacağını öğretmediler... bana genlerimin ve ailemin direttiği çok başka şeylerdi. yaşam ise dile gelmeden, yaşatarak diretilen şeyleri alt üst etmeye başladığında duvara çarptım. işte o zaman tekilliğin ve aynadaki yansımanın kucaklaşma töreni başladı :)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

cemil.

günü geçmiş.

konusu sen olmayan günlük.