hayatımı yazıyorum

 yağmurlu bi gün. sade filtre kahvemi alıp karşımdaki uzun binaları, farları vızır vızır sesler çıkaran arabaları ve gri gökyüzünü izliyorum. müzik de dinliyorum ama insanların konuşmalarını ve sokağın sesini dinlemek daha fazla hoşuma gidiyor sanırım.  nasıl olur da insan sever insan neyle yaşar nasıl yaşar. nasıl boşluğun bıraktığı yarayı kabul ederek akışa uyar. uymayanları bu dünya nasıl saklar.  birinden duymuştum. ailenin nasıl bi şey olduğunu bilmeyenler, uzaktan gördükleri evlerin ışıklarında hep bi şeyler arar minvalinde. uzun yıllar apartman dairelerinden dışarı süzülen ışıklara bakmayı sevdim. sebebini bilmiyorum. belki de budur. akşam üstü sıcaklığı gibi.  günün patıltısı: soğuk havada yürüyüş sonrası kendine kahve ısmarlamak iyi hissettiriyor. boşluğu kabullenmek ve ilerlemek. bi de bi turizmci olsaydım belki. eğlenen insanları görmek hoşuma gidiyor. eğlenin la.

şimdi geriye dönecek ne bir ev kaldı ne de bir ses. yıllar geçti üstünden, sevgilim beni affet.  iki yoldan birine gidiyorum. iki adım ileri bir adım geri. yapamıyorum ama zaman beni götürüyor, duramıyorum. seçim yapmak hep zordu benim için. talihim yine çıkardı karşıma. geriye baktığımda... neyse. 

 kalem ve defter olunca daha iyi yazdığımı düşünüyorum ama blog, ulaşılmaz olmamı sağlıyor. daha kontrollü hissediyorum. bazen yazdıklarımı tanıdıklarımın okumasını istemiyorum ve bazen kendim bile okumak istemiyorum yazdıklarımı. çok defterim var yazdığım. kim okuyacak ki onları. çöp. tanımadığım biri bulsun ve bir takım izler bırakayım en azından var olduğuma dair diye sahafın önüne mi bırakayım, cami avlusuna bırakılan bebekler gibi. kabul etmek lazım kimse anlamayacak ve bu beklentiye girmediğinde daha kolay.  “ Sana ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Hayatımda ilk kez mutluyum ve bunun için kendimi kötü hissetmeyeceğim. Ne kadar acınası halde olduğunu fark etmek uzun bir zaman alıyor, öyle kalmak gerekmediğini fark etmekse daha uzun. Ancak her şeyden vazgeçtiğinde mutlu olmanın bir yolunu bulabiliyorsun .” bu akşam, terasta otururken m. ile düşüşümün sebebini sorguladım sessizce. o an çok netti ama şimdi flulaştı. yani sebepler kayboldu zihnimde. yazmak bu yüzden güzel. andaki ...

 o. ile sanırım istanbul’dan önce tanıştık. sanırım çünkü yurt odasındaki konuşmamızdan öncesini hatırlamıyorum ama var sanki öncesi ve o gecenin hırçın dalgaları sahilin kayalıklarına nasıl çarpıyordu ki ben özgür olduğumu garip bir hüzünle kutluyordum.  askeri disiplini bana çok yaban gelmişti. o sıra dağa, taşa, bayıra a.c.a.b yazabilirdim. şimdi de evet, sevmiyorum asker olma fikrini ve o zamanlarda vicdani red denilince auw olan şey bugün parayla satın alınıyor. neyse. o yüzden biraz ters düştüm onunla ama terslikte de bi takım hareketlenmelerle ilerledik. sonuç olarak gece yarısı kimse tam olarak güvende hissetmez ve gece yarısı bu yüzden daha cazip gelir bazı zamanlar bazı bireylere. iki karşıt, dört sessiz harf o dönemde çok yakındı merkezime.  her hareketinde muntazam bir düzen vardı. çay içişinde, kumandayı masaya koyuşunda, ayakkabı giyişinde, kemeri tutuşunda, mumu yakışında, kalem tutuşunda... biraz da irrite ediciydi benim için bu. iki nokta. mesela ben de b...

  +2300 bunu ben yazmadım. pati yazdı. tesadüfen karşıma çıktı. yağmurlu bir akşamüstüyken üstelik ve çöp tenekeleri belki de çoğu yerden güvenliyken onun için. tekinsiz gri lekenin önünde bir avuç hareketsiz tüy karmaşasıyla göz göze geldiğimde onu öylece bırakamayacağımı anlamıştım. bir çift siyah gözden ibaretti canlılık belirtisi. göz göz göztepe. sevgili göztepe taraftarını sevgiyle anıyorum bu arada. tanıdığım ve tanımadığım her haliyle. bir de balık var, okuduğumda bana bir şeyleri hatırlatan. ben, çok uzun zamandır yazmadığımdan konu dağılır burada ve kelimelerim bağlanmaz birbirine. imlecin git geline hallenen bir aylık kedi üyemiz de izin vermez belki buna. kedi yavrularının annesiz büyümek zorunda kalanlarında anne seçtikleri insanlarında favori saklanma mekanları var. yaşlı kedim bel çukurunda, büyük ihtimalle yavru kedim boyun oyuntusunda. dün gece, daha doğrusu uykuya dalabildiğim sabaha karşı ercü gördüm rüyamda. oldukça güzel bir rüyaydı bence. ercü canım ercü. ...