charles lee r.

göremezler canım, sende benim gördüğümü, derken mabel haklıydı bazen.
kalan ömrünün kabusları, sevgiyle yıkanıp aklanmayacak. benden habersiz infazın gerçekleşecek ve yine benden habersiz yaşadığın neredeyse yüzyılın, günümün herhangi bir saniyesinde tenimi okşayıp evrenin boşluğunda salınacak. 
istismara uğramış çocukluğun, cracklenmiş deli kanın. önümde diz çök ve ağırlaştırılmış cinayete müebbet bir ağıt bu. siyah gömleğin, geniş omuzların ve göğe uzanan genç erkekliğinle neşeli bir gülüş var karşımda. elinden tutuyorum. gidiyorsun. şimdi yorgun ruhun yaşadıklarının ve yaşayamadıklarının gizli pişmanlığını sırtında taşıyor. yüzünün çizgilerine dokunuyorum. dizlerimde uykuya dalıyorsun. tanrı varsa eğer, affetsin.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

bunları boşver, olan yine olur.

konusu sen olmayan günlük.

2405.