bir çocukluğa ağıt.
dedemi özlüyorum. çocukluğumun yaralı olsa da güvenli sandığım dört duvar arasını özlüyorum. dedemi ayrıca özlüyorum. büyümek istemedim hiç. dışarıda müthiş bir yağış var. ülke bombok. pati’yle oturup karanlığın ortasında ağlıyorum ve dedemi özlüyorum. fiko teyzeyi, aykut’u, ali’yi, gerçekleşmeme ihtimalini aklıma getirmediğim hayallerimi, çocukluğumu, tatlı hayat izlerken dedemin getirdiği keki yemeyi özlüyorum. dört duvar arasında kalsam böyle.
Yorumlar
Yorum Gönder