telmaşa temaşa.
hava yağmurlu ve soğuk. aylardan belki ekim sonu.
gri binaların arkasında, siyah fon kartonlarından gökyüzü yükseliyor. eskimiş siyah deri ceketim yetersiz kalıyor, üşüyorum. botlarım ayaklarıma ağır geliyor ve adımlarım birbirine karışıyor. takılıp düşmemek için çabalıyorum. yürüyorum. saçlarım karışık. aklım, günlerin sonunda çözünmüş eski bir buz parçası. zihnimin duru gölüne eğilip kendimi görüyorum yansımada. hava o kadar kasvetli ve karanlık ki, siyah beremi takıp kendimi korumaya almak istiyorum. gecenin işlek yollarında tek başıma korkuyorum. ama arada esen rüzgarda saçlarım dağılsın da istiyorum. uzun yollar aşıyorum. zamanın nasıl geçtiğini anlamadan yoruluyorum ve bir kaldırıma oturup, siyah botlarımın üzerinden asfalta düşen yağmur damlalarına ve sonra yola bakıyorum. gözlerimi kısıp, arabaların ışıklarını post empresyonist sanat eserine dönüştürüyorum. çocukluğumdan kalan imge, otostop çekiyor. bu sırada morrisey, last night i dreamt diye devam eden şarkısına başlamadan bazı sesler getiriyor kulağıma. yağmur hızlanıyor. eve dönmek istiyorum şimdi. ev çok uzak. bu gecenin sonunda aslında seneler öncesinde olduğumu anladığımda dijital saatimi çöpe atıp zemberekli mekanik saate geçiş yapıyorum.
Gerçekten kitap yazman gerektiğini düşünüyorum. Cümlelerindeki bu samimiyet ve başarın sadece blog dünyasında sınırlı kalmamalı bence. Herkes görmeli, bilmeli bu cümleleri. Umarım bir gün kitap çıkarırsın. Seni çok seviyor kocaman sevgiler gönderiyorum! :)
YanıtlaSil♥
Katılıyorum. Çok güzel cümleler gerçekten
Silçoook teşekkürler:) utandım şimdi.
Silöyle bi niyetim yok çünkü istikrarlı bi şekilde yazmıyorum. ama kim bilir ne olur. sizin böyle düşünmeniz bile yetiyor mutlu olmama:)
kendim yazmışım gibi hissettim,bloguma göz atmak ister misin
YanıtlaSilaa yenisin galiba:) bakacağım.
Silkahvem yudumlarken okudum gerçekten harika :)
YanıtlaSilSelamlar sizleri takipteyim sizde son yazıma yorum yapıp takip ederseniz çok ama çok mutlu olurum :)
YanıtlaSilyine böyle hayatlar yaşayalıım :)
YanıtlaSil