hayatın koordinatları.

sol bacak bileğinin bir karış yukarısında morluk var ve ufak bir şişlik. anatomik koordinatlarında bir sürü hata varken bu yükselti eline çarpıyor. çarpık elleşme. 

çocuklar bazı. bazı çocuklar burada yaşamanın iyi bir şey olduğuna neredeyse inandırıyor. elma yanaklı bağzı çocikler. yarappine inancım var oluyor sonra yok. gözlerim yaşarıyor.

bazı ayinler oluyor, sayılar sayıyor. bir şeylere dokunup avucunda kendini koruyor. tarihsel bir praksis yaşanıyor. zihninin doğusu batısı cebelleşiyor. kendi devrimidir bu. belki de bizim kimliksizliğimizin bireyselleşme çabasının ölümüdür bu. biz kimiz ya? çok afedersin küfredicem burada. biriyle tanıştı, diyor ki biz marjinaliz, biz aileyiz, bizi biz anlarız. yoo. zaten sıkmadı mı bu klişeler. bi susarsan. hiçbir kalıba dökülemedi, dökülmedi, ait olmadı. hangi nehirler nereye döküldü? olsa keşke. ciangirde erik ağacı var bildin mi. girişin tam sağındaki masada çamurlaştı.